مجید سیاری، رئیس کانون ملی کارآفرینان برتر رسمی کشور با انتقاد از انحصارطلبی ثبتاحوال در احراز هویت غیرحضوری تأکید کرد: دولت نباید پس از حلشدن یک مسئله ملی توسط بخش خصوصی، همان بخش خصوصی را کنار بزند. او هشدار داد که رویکرد فعلی، نهتنها مانع نوآوری است، بلکه سرمایهگذاران را نسبت به فعالیت در اقتصاد دیجیتال بیاعتماد میکند.
او با اشاره به تجربه موفق سالهای گذشته، افزود: یکی از نمونههای درخشان نقش بخش خصوصی، عملکرد شرکتهای هوش مصنوعی در دوران کرونا در حوزه احراز هویت غیرحضوری بود؛ اقدامی که در آن مقطع بهعنوان یک کار بینظیر در سطح ملی شناخته شد. با این حال، همانند بسیاری از حوزههای دیگر، زمانی که مسئله حل شد و زیرساخت شکل گرفت، دولت تلاش کرد جایگزین بخش خصوصی شود.
سیاری ادامه داد: دولت باید درک کند وقتی بخش خصوصی در یک حوزه سرمایهگذاری میکند و یک مسئله ملی را حل میکند، میتواند نوآوریهایی ارائه دهد که معمولاً مدیران دولتی به آنها فکر نمیکنند. جلوگیری از این ابتکارات نهتنها مانع توسعه است، بلکه انگیزه کارآفرینان را از بین میبرد.
وی تصریح کرد: دولت باید بپذیرد در حوزههایی که بخش خصوصی میتواند کار را پیش ببرد، باید کنار بکشد و صرفاً نقش نظارتی داشته باشد. همانطور که در احراز هویت غیرحضوری شاهد عملکرد درخشان شرکتها بودیم، ادامه این مسیر میتواند به شکلگیری نوآوریهای تازه و حتی خلق برندهای ملی و بینالمللی منجر شود.
رئیس کانون ملی کارآفرینان برتر افزود: «اگر دولت پس از بهرهگیری از ظرفیت شرکتها، آنها را کنار بگذارد، سرمایهگذاران احساس ناامنی میکنند. سرمایه ذاتاً ترسو است؛ وقتی چنین رفتارهایی ببیند، از حضور در این حوزهها عقبنشینی میکند و به سایر فعالان هم هشدار میدهد.»
سیاری با تأکید بر ضرورت حفظ فضای رقابتی گفت: حتی اگر فرض کنیم هیچ رانت و منفعتطلبی در مسیر انحصاریسازی وجود نداشته باشد، باز هم تمرکزگرایی به ضرر اکوسیستم نوآوری است. برای رشد اقتصاد دیجیتال باید به شرکتها اجازه داد نوآوری کنند، محصولات جدید بسازند و در بازار رقابت سالم داشته باشند.
چندی پیش رئیسجمهور، مسعود پزشکیان، در سخنانی گفت: «دست هر کس را که در کشور سرمایهگذاری کند میبوسیم.»
این جمله، از نظر پیام، جذاب و امیدوارکننده است؛ زیرا بسیاری از فعالان اقتصادی سالهاست که از بیثباتی و موانع اداری گلایه دارند، اما درست در همان زمانی که دولت پیام احترام به سرمایهگذار میدهد، یک تصمیم اداری در نقطهای دیگر عملاً چیز دیگری را نشان میدهد: قطع دسترسی شرکتهایی که خدمات احراز هویت غیرحضوری ارائه میکنند توسط سازمان ثبتاحوال.
قطع این دسترسی فقط یک تصمیم فنی نیست، نمایش یک اقتدار هست که مهم نیست شعار سال چیست و مهم نیست که رییس جمهور چه می گوید، این اقدام بخشی از زیرساخت اعتماد دیجیتال کشور را مختل کرده و کسبوکارهایی را که بر پایه نوآوری، سرعت و سرویسهای آنلاین بنا شدهاند را با مشکل مواجه میکند. از شرکت های حوزه هوش مصنوعی گرفته تا استارتاپهای خدمات مالی و حتی بخش بزرگی از تجارت الکترونیک، شرکت های خصوصی سرمایه گذار بدون احراز هویت غیرحضوری دچار توقف یا عقبگرد میشوند. نتیجه چنین اقداماتی روشن است: سرمایهگذار نهتنها دستش برای سرمایهگذاری نمیلرزد، بلکه ممکن است بهطور کامل از کشور روی برگرداند.
«حقیقت این است که سرمایهگذار دستبوسی نمیخواهد. سرمایهگذار فقط یک چیز میخواهد: ثبات، حاکمیت قانون و جلوگیری از تخریب زیرساختهایی که بر اساس آن کسبوکار خود را بنا کرده است.»
وقتی دولت از یکسو پیام «فرش قرمز» میدهد و از سوی دیگر دستگاهی در همان دولت امکان فعالیت قانونی و شفاف شرکتها را قطع میکند، این تضاد نهتنها پیام مثبت رئیسجمهور را خنثی میکند، بلکه به سرمایهگذاران میگوید: «هر لحظه ممکن است تصمیمی گرفته شود که زحمات شما را بیاثر کند.»
بنابراین «اگر واقعاً هدف، جذب سرمایه و حفظ سرمایهگذار است، نیازی به بوسیدن دست او نیست؛ کافی است دستش را نشکنید.»
سرمایهگذار در ایران بیش از همه چیز به این اطمینان نیاز دارد که ساختارهای اداری با تصمیمات ناگهانی و غیرکارشناسی مسیر او را سد نمیکنند. احترام واقعی به سرمایهگذار یعنی اجتناب از تصمیماتی که نوآوری را متوقف، اعتماد را تخریب و آینده اقتصاد دیجیتال را مبهم میکند.
طی ماههای اخیر، نظام هویتبخشی فضای مجازی در کشور و نقش سازمان ثبتاحوال در مدیریت دادههای هویتی با برخی انتقادات و نظرات اصلاحی کارشناسان و تشکل ها روبهرو شده است. محور اصلی این انتقادات به تمرکزگرایی، محدودیت دسترسی دستگاهها و انحصار سامانه «هُدا» مربوط میشود؛ سامانهای که قرار بود تسهیلکننده احراز هویت دیجیتال باشد، اما بنا بر اذعان متخصصان، اکنون به یکی از گلوگاههای اصلی خدمات دیجیتال کشور تبدیل شده است. هویت دیجیتال که زیرساخت اصلی بسیاری از خدمات الکترونیک از جمله بانکداری، سلامت، حملونقل و تجارت آنلاین است، در ایران عمدتاً بر پایه دادههای سازمان ثبتاحوال و سامانه هُدا شکل گرفته و این موضوع باعث وابستگی کامل خدمات دیجیتال به یک مسیر واحد شده است. در اینمسیر شرکت های حوزه هوش مصنوعی که ارایه خدمات غیر حضوری می نمودند یا قطع شدن دسترسی این شرکت ها به اطلاعات سازمان ثبت احوال به نوعی تعطیل شدند و امکان ارایه سرویس ندارند
0 دیدگاه